Tuintips

Margith maakte deze handige instructievideo over hoe je knoflook kunt vlechten. Zo kun je knoflook sierlijk laten drogen en bewaren. En hoe leuk is dit wel niet om als cadeau weg te geven.

Wist je dat?

• Dat de aardappel behoort tot de nachtschadefamilie net zoals de tomaat, paprika en tabak.
• Dat er wereldwijd ongeveer 4000 aardappelrassen bestaan.
• Dat de aardappel, nadat deze in de 16e eeuw was meegenomen uit Zuid Amerika, vanuit Spanje in Europa werd geïntroduceerd door monniken die de aardappel lieten groeien in hun kloostertuinen.
• Dat aardappels naast knollen ook bessen kunnen vormen en dat deze bessen zeer giftig zijn.
• Dat de knollen ook giftig kunnen zijn door een hoog gehalte aan solanine waardoor sommige aardappelrassen niet geschikt zijn voor consumptie.
• Dat als je aardappels tijdens het bewaren blootstelt aan licht dat het gehalte solanine stijgt. Ze worden groen en zijn niet meer geschikt om te eten.
• Dat de boeren aanvankelijk niet erg enthousiast waren over de aardappel vanwege het giftige loof en bessen en dat ze de aardappel voornamelijk als voer voor hun vee gebruikten.
• Dat in Friesland in het jaar 1727 voor het eerst in Europa de aardappel als volwaardig voedsel werd erkend.
• Dat de aardappel een belangrijke bron van koolhydraten is en dat naast koolhydraten aardappelen ook vitamine b6, vitamine c en vezels bevatten.
• Dat de aardappel vanwege het vitamine c gehalte werd meegenomen op lange zeereizen om scheurbuik te voorkomen.
• Dat er in een periode van 5 maanden (februari – oktober) in Nederland aardappelen worden geteeld en dat deze periode wordt onderverdeeld in 4 hoofdperiodes, vroeg, halfvroeg, halflaat, laat.
• Dat de aardappel gevoelig is voor de plantenziekte fytoftora een ziekte die vooral veel schade veroorzaakt in landen met een vochtig zeeklimaat.

Bron: wikipedia

Met veel plezier plaatsen wij dit stukje van Adri. De derde in reeks over bijzondere bomen en planten. Eerder besprak hij de Kaki en de Japanse wolmispel. In dit artikel vertelt hij over de moerbei. Een bijzondere boom uit China.

Zo’n tien jaar geleden – bij het aanvaarden van mijn tuin  – was ik zeer verheugd twee moerbeibomen op de tuin aan te treffen. Het zijn beide twee morus alba pendula. De toevoeging alba is in die zin misleidend ,omdat de vruchten qua kleur kunnen variëren van wit, rood tot paars-zwart. Daarnaast zijn er een aantal andere soorten, waarvan de morus nigra vaak wordt aangeplant als dak- of leiboom.

Oorspronkelijk is de moerbei afkomstig uit China, waarbij vooral de witte moerbei bekend is geworden door de zijdeteelt. De bladeren van de witte moerbei is het unieke voedsel voor de rupsen, die worden gekweekt voor de zijdeproductie. Zowel in Frankrijk en Italië heeft men in 19de eeuw geprobeerd om moerbei plantages aan te leggen om in Europa ook een zijdeproductie te starten helaas met weinig succes. Opvallend verschil tussen de witte – en de zwarte moerbei is, dat de jonge takken bij de witte moerbei grijsgroen van kleur zijn en tevens licht zijn behaard. De jonge uitlopers van de zwarte moerbei zijn geelgroen van kleur en niet behaard.Beide soorten lopen pas laat in het voorjaar uit. De bloei begint in begin mei.

De moerbei boom is zelfbestuivend, waarbij uit de vrouwelijke groenkleurige bloemen langwerpige, braamachtige vruchten groeien. De vruchten zijn licht zoet van smaak. De moerbei kan zowel uit stek of door zaad worden opgekweekt. Een drietal jaar terug heb ik uit gedroogde witte moerbeien een aantal exemplaren opgekweekt, waarvan er nu twee van in de tuin staan. Er staan in een paar tuinen van de Kromme Sloot ook moerbeibomen.

Een uitgebreid verhaal over de moerbei valt op internet bevinden op de site van Fruituinen Lent (https://www.fruitlent.nl/moerbei.html). Wie meer wil weten over over de verspreiding van de zijde naar Europa, is het boek van Colin Thubron “ Schaduw van de zijderoute” een aanrader.  Voor kunstliefhebbers is er het schilderij van de moerbei door Vincent van Gogh uit 1889, waarvan het origineel in valt te bezichtigen in het Norton Simon Museum of Art in Pasadena California.

Deze prachtige foto werd ingestuurd door Rineke. De Kromme Sloot op een mooie avond in juni.

“Ik sta op de brug. En geniet van de mooie lucht boven de polder”

Ga op ontdekkingsreis in onze prachtige heemtuin. Voor leden en donateurs toegankelijk. Dus wacht niet langer en informeer of er tuinen beschikbaar zijn. Heb je geen interesse in een tuin maar wil je wel kunnen profiteren en genieten van wat alles onze vereniging te bieden heeft?  Word dan donateur.

De Japanse wolmispel / Loquat / Neffel (Eriobotrya Japonica behoort tot de rozenfamilie). De wolmispel is een groen blijvende boom, waarvan de jonge uitlopers en bladeren pluizig zijn behaard. Oorspronkelijk komt de boom voor in zuidoost China en Japan.Tegenwoordig wordt de wolmispel in mediterrane gebieden en subtropen geteeld. De witte bloemen, die in het najaar verschijnen staan in de toppen van de nieuw gevormde uitlopers. In ons gematigd zeeklimaat komt de wolmispel niet vaak tot bloei.

De oranje kleurige vruchten zijn fris/zoet van smaak en zijn in het voorjaar eetrijp. De vorm van de vrucht lijkt op die van een abrikoos. De vruchten verschijnen in Nederland niet vaak op de markt, omdat het vruchtvlees zeer kwetsbaar is bij transport.In de vrucht zitten in een vliesachtig omhulsel 2 à 8 donkerbruine pitten, waaruit vrij gemakkelijk de wolmispel kan worden opgekweekt. Verspreid over het complex van De Kromme Sloot staan inmiddels een aantal uit pit ontsproten wolmispels. De winterhardheid ligt tussen de min 8 en min 12 graden Celsius.

De vrucht van de wolmispel wordt – als hij verkrijgbaar is – vaak onder de foutieve naam van mispel aangeboden, een naam die verwijst naar de vrucht van de Mespilus Germanica. Deze boom geeft bruinachtige vruchten die in het najaar na een vorstperiode eetbaar zijn. In de heemtuin staat links van de ingang tegenover de plattegrond een mooie mispel, die oorspronkelijk in de tuin van Han heeft gestaan.

In de volkstuin van Adri groeien bijzondere bomen en planten. We hebben Adri gevraagd om zo af en toe een stukje te schrijven over wat er allemaal in zijn tuin groeit en bloeit. In dit bericht bespreekt hij de Kaki. Een bijzonder verhaal over een bijzondere boom.

Een bijzondere boom in mijn tuin is de Kaki, geslacht diospyros, afgeleid uit het Griekse woord dios – god – en puros -vrucht. De Kaki is oorspronkelijk afkomstig uit het verre oosten, China, Japan, Korea, Myanmar etc. De boom behoort tot een van de oudste, ruim 2000 jaar gecultiveerde vruchtbomen in China.

De Kakivrucht wordt meetal in Nederland op de markt gebracht onder de naam Sharonfruit. Hiermee wordt het ras Triumph aangeduid, dat in de Sharonvallei in Israël wordt geteeld. Ook in Zuid-Europa zijn diverse soorten Kaki’s aangeplant. De vruchtzetting van vrouwelijke bloemen – meestal in mei en juni – bevinden zich alleenstaand in de bladoksels en hebben vier groengele kelkblaadjes. In het najaar zijn de vruchten rijp en hebben dan een oranje kleur. De winterhardheid van de Kaki, maximaal min 9 graden C maakt het ook mogelijk om de boom uit pit in de volkstuin op te kweken.

In mijn tuin staan thans twee Kaki’s, één van 5 jaar oud en de ander 2 jaar oud. De vijfjarige Kaki heeft vorig jaar vrucht gedragen. Helaas werd door het natte najaar de volledige rijpheid van de vruchten niet bereikt.

Op het internet is veel te vinden over het op een alternatieve manier telen van groeten en fruit. Geen monocultuur verhaal maar goede en interessante tips hoe je op een andere manier gewassen kan laten groeien. Vaak met zeer goede resultaten! Deze video vertelt over het kweken op verhoogde bedden.

Dirk, oprichter van de varentuin op De Kromme Sloot, vertelt op welke wijze deze mooie tuin tot stand is gekomen.

Dirk wil jij een varentuin aanleggen?

Het is ongeveer 12 jaar geleden dat Rolf, onze kundige plantenkenner en medewerker van de maandag heemtuinploeg aan mij vroeg of ik een varentuin wilde aanleggen. Dit moest gebeuren in de windsingel langs de rand van de Heemtuin. Het gedeelte was zwaar verwilderd met struiken en er was veel tuinrommel gedumpt.

De varentuin krijgt vorm

Het leek mij een uitdaging, alhoewel ik weinig van varens af wist. Rolf had een kennis die zijn tuin wilde reorganiseren, en zo kreeg ik wat varens om mee te beginnen. Ik begon met plm. 20m2 en ik heb me wat verdiept in dit mooie plantengeslacht. Bij toeval kwam ik via een tuinblad met een kweker, Rens Huibers uit Langedijk, in gesprek. Deze man heeft mij vele prachtige varens aangeleverd, en langzamerhand heb ik om de paar jaar een gedeelte aan mijn varentuin toegevoegd.

Precies zo als ik het in mijn hoofd had

2 jaar geleden is de compostplaats verhuisd, en toen kon ik de tuin weer verder uitbreiden tot aan het tegelpad. Inmiddels is de tuin precies zo geworden zoals ik het in mijn hoofd had. Ik heb ook vele stinzenplanten verzameld en tussen de varens in gezet, dit is een hele mooie combinatie.In het voorjaar als de sneeuwklokjes, narcissen en sleutelbloemen bloeien, is het een lust voor het oog. In combinatie met de Heemtuin is het de moeite waard om eens een bezoekje aan dit mooie gedeelte van ons complex te brengen.

Voor meer informatie: Dirk,  tuin 108.

Meer informatie over varens en het kweken van varens vind je op de website van de Nederlandse varenvereniging.

https://www.varenvereniging.nl/

We vonden deze pagina met handige tips voor een gezonde bodem. Het artikel beschrijft o.a. het gebruik van mest en compost. Een overzichtelijk verhaal waar je iets van op kunt steken.

Je kunt de pagina bezoeken via deze link.