Tuintips

Naar een idee van Anke en vakkundig gemaakt door Emiel heeft onze vereniging sinds zaterdag 12 september de beschikking over een prachtige minibieb. Strategisch geplaatst bij de ingang van het complex. Dus als je een leuk boek hebt dat je niet meer leest of als je juist op zoek bent naar een boek breng dan eens bezoek aan dit bijzondere boekenkastje. Plaats er een boek in of haal er één uit. Er zijn geen regels. Vind je een boek de moeite waard om te houden dan mag dat ook. En wist je dat je er ook mooie cd’s in kunt vinden? Hoe tof is dat.

Hieronder vind je een aantal foto’s van de feestelijke opening door onze voorzitter.

Adri klom weer in de pen en stuurde ons dit interessante stukje over de granaatappel.

De granaatappel – punica granatum – heeft zijn Latijnse naam te danken aan één van zijn herkomst gebieden, waarin het woord Punica staat voor de oude stad Karthago. De Spaanse stad Granada dankt er ook haar naam aan en draagt de granaatappel als embleem in het stadswapen. De granaatappel was in de antieke oudheid het symbool voor vruchtbaarheid, gezien de vele zaden die de vrucht bevat. In de christelijke symboliek wordt het vruchtbaarheid aspect van de granaatappel ingeruild voor naastenliefde.

Het oorspronkelijke brongebied van de granaatappel ligt in het Midden-Oosten en Zuidoost Azië. De oudste afbeeldingen van de granaatappel werden ontdekt op muurschilderingen in de grafkamers van Egyptische farao’s. De granaatappel kan als struik of boom een hoogte tussen de 3 en 5 meter bereiken en laat zich in ons klimaat ook uit zaad goed opkweken. Er bestaat ook een kleiner soort, aangeduid als Nana. De winterhardheid ligt rond de min 9 graden Celsius.

De bloeitijd begint ongeveer half juli en loopt door tot eind augustus. In de winter verliest de struik zijn blad. De bloemknopjes verschijnen aan het eind van de twijgjes. De rood oranje bloemen zijn fragiel maar wel spectaculair.

De twee granaatappelstruiken in mijn tuin heb ik uit pitjes opgekweekt. Na 4 jaar is één struik in bloei gekomen. Op dit moment staat de struik weer in bloei. Tot vruchtzetting is het tot op heden niet gekomen. De vrucht heeft een leerachtige schil met een bruin rode kleur en bevat een hoog gehalte aan kalium, vitamine C en antioxidanten. Het ingedikte vruchtsap is de basis van de grenadine siroop voor limonade.

Zie voor meer informatie de site van tuinadvies.nl, trefwoord granaatappel en wikipedia.

Wist je dat de eerdere stukjes van Adri ook op deze website te vinden zijn? Zie:

https://www.atvdekrommesloot.nl/2020/06/20/de-moerbei/

https://www.atvdekrommesloot.nl/…/…/10/de-japanse-wolmispel/

https://www.atvdekrommesloot.nl/2020/04/28/de-kaki/

Rineke stuurde deze prachtige foto in welke niet mag ontbreken op onze website. Stuur je als lid ook graag een foto in? Graag! Je kunt hem zenden naar de secretaris.

Onze voorzitter sprak met Hoogheemraadschap over onze tuinvereniging en dat resulteerde in dit interessante artikel.

Margith maakte deze handige instructievideo over hoe je knoflook kunt vlechten. Zo kun je knoflook sierlijk laten drogen en bewaren. En hoe leuk is dit wel niet om als cadeau weg te geven.

Wist je dat?

• Dat de aardappel behoort tot de nachtschadefamilie net zoals de tomaat, paprika en tabak.
• Dat er wereldwijd ongeveer 4000 aardappelrassen bestaan.
• Dat de aardappel, nadat deze in de 16e eeuw was meegenomen uit Zuid Amerika, vanuit Spanje in Europa werd geïntroduceerd door monniken die de aardappel lieten groeien in hun kloostertuinen.
• Dat aardappels naast knollen ook bessen kunnen vormen en dat deze bessen zeer giftig zijn.
• Dat de knollen ook giftig kunnen zijn door een hoog gehalte aan solanine waardoor sommige aardappelrassen niet geschikt zijn voor consumptie.
• Dat als je aardappels tijdens het bewaren blootstelt aan licht dat het gehalte solanine stijgt. Ze worden groen en zijn niet meer geschikt om te eten.
• Dat de boeren aanvankelijk niet erg enthousiast waren over de aardappel vanwege het giftige loof en bessen en dat ze de aardappel voornamelijk als voer voor hun vee gebruikten.
• Dat in Friesland in het jaar 1727 voor het eerst in Europa de aardappel als volwaardig voedsel werd erkend.
• Dat de aardappel een belangrijke bron van koolhydraten is en dat naast koolhydraten aardappelen ook vitamine b6, vitamine c en vezels bevatten.
• Dat de aardappel vanwege het vitamine c gehalte werd meegenomen op lange zeereizen om scheurbuik te voorkomen.
• Dat er in een periode van 5 maanden (februari – oktober) in Nederland aardappelen worden geteeld en dat deze periode wordt onderverdeeld in 4 hoofdperiodes, vroeg, halfvroeg, halflaat, laat.
• Dat de aardappel gevoelig is voor de plantenziekte fytoftora een ziekte die vooral veel schade veroorzaakt in landen met een vochtig zeeklimaat.

Bron: wikipedia

Met veel plezier plaatsen wij dit stukje van Adri. De derde in reeks over bijzondere bomen en planten. Eerder besprak hij de Kaki en de Japanse wolmispel. In dit artikel vertelt hij over de moerbei. Een bijzondere boom uit China.

Zo’n tien jaar geleden – bij het aanvaarden van mijn tuin  – was ik zeer verheugd twee moerbeibomen op de tuin aan te treffen. Het zijn beide twee morus alba pendula. De toevoeging alba is in die zin misleidend ,omdat de vruchten qua kleur kunnen variëren van wit, rood tot paars-zwart. Daarnaast zijn er een aantal andere soorten, waarvan de morus nigra vaak wordt aangeplant als dak- of leiboom.

Oorspronkelijk is de moerbei afkomstig uit China, waarbij vooral de witte moerbei bekend is geworden door de zijdeteelt. De bladeren van de witte moerbei is het unieke voedsel voor de rupsen, die worden gekweekt voor de zijdeproductie. Zowel in Frankrijk en Italië heeft men in 19de eeuw geprobeerd om moerbei plantages aan te leggen om in Europa ook een zijdeproductie te starten helaas met weinig succes. Opvallend verschil tussen de witte – en de zwarte moerbei is, dat de jonge takken bij de witte moerbei grijsgroen van kleur zijn en tevens licht zijn behaard. De jonge uitlopers van de zwarte moerbei zijn geelgroen van kleur en niet behaard.Beide soorten lopen pas laat in het voorjaar uit. De bloei begint in begin mei.

De moerbei boom is zelfbestuivend, waarbij uit de vrouwelijke groenkleurige bloemen langwerpige, braamachtige vruchten groeien. De vruchten zijn licht zoet van smaak. De moerbei kan zowel uit stek of door zaad worden opgekweekt. Een drietal jaar terug heb ik uit gedroogde witte moerbeien een aantal exemplaren opgekweekt, waarvan er nu twee van in de tuin staan. Er staan in een paar tuinen van de Kromme Sloot ook moerbeibomen.

Een uitgebreid verhaal over de moerbei valt op internet bevinden op de site van Fruituinen Lent (https://www.fruitlent.nl/moerbei.html). Wie meer wil weten over over de verspreiding van de zijde naar Europa, is het boek van Colin Thubron “ Schaduw van de zijderoute” een aanrader.  Voor kunstliefhebbers is er het schilderij van de moerbei door Vincent van Gogh uit 1889, waarvan het origineel in valt te bezichtigen in het Norton Simon Museum of Art in Pasadena California.

Deze prachtige foto werd ingestuurd door Rineke. De Kromme Sloot op een mooie avond in juni.

“Ik sta op de brug. En geniet van de mooie lucht boven de polder”

Ga op ontdekkingsreis in onze prachtige heemtuin. Voor leden en donateurs toegankelijk. Dus wacht niet langer en informeer of er tuinen beschikbaar zijn. Heb je geen interesse in een tuin maar wil je wel kunnen profiteren en genieten van wat alles onze vereniging te bieden heeft?  Word dan donateur.

De Japanse wolmispel / Loquat / Neffel (Eriobotrya Japonica behoort tot de rozenfamilie). De wolmispel is een groen blijvende boom, waarvan de jonge uitlopers en bladeren pluizig zijn behaard. Oorspronkelijk komt de boom voor in zuidoost China en Japan.Tegenwoordig wordt de wolmispel in mediterrane gebieden en subtropen geteeld. De witte bloemen, die in het najaar verschijnen staan in de toppen van de nieuw gevormde uitlopers. In ons gematigd zeeklimaat komt de wolmispel niet vaak tot bloei.

De oranje kleurige vruchten zijn fris/zoet van smaak en zijn in het voorjaar eetrijp. De vorm van de vrucht lijkt op die van een abrikoos. De vruchten verschijnen in Nederland niet vaak op de markt, omdat het vruchtvlees zeer kwetsbaar is bij transport.In de vrucht zitten in een vliesachtig omhulsel 2 à 8 donkerbruine pitten, waaruit vrij gemakkelijk de wolmispel kan worden opgekweekt. Verspreid over het complex van De Kromme Sloot staan inmiddels een aantal uit pit ontsproten wolmispels. De winterhardheid ligt tussen de min 8 en min 12 graden Celsius.

De vrucht van de wolmispel wordt – als hij verkrijgbaar is – vaak onder de foutieve naam van mispel aangeboden, een naam die verwijst naar de vrucht van de Mespilus Germanica. Deze boom geeft bruinachtige vruchten die in het najaar na een vorstperiode eetbaar zijn. In de heemtuin staat links van de ingang tegenover de plattegrond een mooie mispel, die oorspronkelijk in de tuin van Han heeft gestaan.