Gijs stuurde ons dit verhaal voor plaatsing in ons clubblad echter we vinden het zo een mooi stukje dat het niet mag ontbreken op onze website! Gijs heeft 16 jaar bij De Kromme Sloot getuinierd.
Het is zoals het is!!
Jaaa……om in het informatieblad van de Kromme Sloot te komen is soms eigen initiatief nodig. Vandaar nu mijn ” verhaal”. Het gaat natuurlijk in hoofdzaak over mijn Tuin( nr.95/96). Enige weken geleden heb ik met een dikke traan afscheid genomen van de Tuin! Daarom wil ik nu iets schrijven om, wat toen nog mijn Tuin was, eer te bewijzen!
In 2005, tijdens een toen nog geheten, Productendag, liet Dirk B. mij het mooie en grote gebeuren: de Kromme Sloot zien. Al wandelend kwamen we aan bij een 200 vierkante meter kaal, somber uitziend, verwaarloosd lapje grond met 1 boompje! Op slag, toen ik er over liep, werd ik totaal “wakker”. Onbedwingbaar zette ik mijn denkvermogen in werking, sprak deze uit naar Dirk die adviseerde om een optie op de tuin te nemen. Aldus geschiedde.
De tuin zoals ik hem aantrof in 2005
Het thuisfront werd verrast met mijn tuinbelevenis en enthousiast en zo zijn we, nu ongeveer 16 jaar geleden , begonnen met (hoofdletter!) Tuin! Van 200 naar 400 en zelfs een tijdje 600 vierkante meter. Plannen ten over, deels uitvoerbaar maar soms ook niet haalbaar.
Echte tuinders waren we niet maar wel 2 vrouwen! die er op hun eigen wijze er een heerlijke plek van hebben gemaakt. Maar ook vaak lekker “van de” tuin hebben gegeten.! Jazeker!! Het is ook een Tuin geworden waar onze kinderen, familie, vrienden, hond Bonny en later hond Panda zich konden vermaken, ontmoeten, ontdoen van zorg. Eten en drinken, in de aarde wroeten met je handen (en poten!). Met en van de diverse fruitbomen en ander soortige bomen eten en er mee praten! Vuurtje stoken, borreltje drinken en elkaar verhalen vertellen waar de kikkers in de sloot zich ook mee bemoeiden!! Kortom het was een liefde-volle plek!
Inmiddels ben ik tuin- zzp’er geworden. De laatste paar jaren geniet ik van de vruchten van de appel, peer en pruimenboompje en in de kas van verrukkelijke vijgen! Met de Tuin heb ik met alles wat er wilde groeien en bloeien de afspraak gemaakt hun begeleider te willen zijn!
Maar nu, bij het klimmen der jaren, dwing ik al langere tijd mijn denkvermogen de Tuin los te laten.
En zie daar: op mijn Tuin – pad kwamen A en E aan wandelen. Er werd een Wauw kreet geuit en inmiddels wordt het mij gemakkelijker gemaakt om los te laten. Af en toe pluk ik nog de vrucht van de vijgenboom( mmmmm…lekker, een zoet genot!) en raap ik een gevallen pruimpje!! Van afstand kan ik genieten van de walnotenboom en de “kerstboom” met daaronder de heidestruiken.
Ook mijn hobby : gevonden boomstronken, zijn er nog te zien! En wie weet wat er nog gaat groeien en bloeien onder begeleiding van A en E! De 400 vierkante meter zal zeker rust, blijheid, troost en liefde blijven uitstralen.
Tot slot: DANKBAARHEID! Voor die mooie plek, voor de mooie jaren!! En voor de nu aangeboden gastvrije plekjes in diverse tuinen om ” een wijle” te vertoeven.
Mijn ervaring is: als je van harte kunt delen, wat dan ook, is er liefde! En liefde vermag alles!!
Om terug te keren naar het overzicht Op de tuin van klik je hier.
