Het clubhuis de ideale plek om te schilderen
In het begin zullen heel wat tuinders van de ‘Kromme Sloot” zich indertijd afgevraagd hebben „wat doet toch dat stel ongeregeld bij ons in de kantine ” Ja, het schijnen kunstschilders te zijn’ werd er misschien gemompeld. De roerganger toen was Sjaak Zendveld met bemiddelaar Wout van Dongen.
Het is jaren geleden dat wij onze intrek mochten nemen in deze heilzame kantine, ín een omgeving zoals die maar zelden te vinden is. Een weelderige eldorado van rust en ruimte, omgeven door perfect verzorgde tuinen. Een puur gezellig onderkomen, met als centraal punt een grote houtkachel die door zijn vlammetjes een aangename warmte geeft en niet alleen warmte, maar plaats biedt om er rond om hen een gezellige koffiepauze te geven, met een lekkere versnapering. En deze pauze wordt dan ook gebruikt om allerhande onderlinge wetenswaardigheden naar voren te brengen.
Kunst en discussie gaan prima samen
En gepraat wordt er zeker! Iedereen heeft wel eens wat om onder de aandacht te brengen en waar gretig naar geluisterd wordt. En het moet gezegd worden, dat ook onder het schilderen, menig punt van discussie komt. Met als gevolg „dat soms afgevraagd wordt, zijn we hier om te schilderen of wordt er alleen maar gepraat? Maar e.e.a. is van grote waarde om de onderlinge verstandhoudingen te bevorderen. En dat is van groot maatschappelijke waarde!
Creatief met ieder zijn eigen stijl
Maar hoe het ook zij, gewerkt wordt er zeker, en wel in hevige mate. leder in zijn eigen stijl en waarde. De een werkt met fijne strepen, een ander in architectonische perfectie (ieder lijntje moet correct zijn), de ander weer op treffende manier en met haast fotografische wijze‚ om landschappen met koeien en /of schapen te schilderen, maar ook karakters haarfijn op doek te zetten. En weer een ander prefereert bloemen of schildert in zijn eigen stijl groot of klein, in stijl van van Gogh of Ton Schulten, of wat het ook zijn mag. Er wordt gewerkt met aquarel, acryl verf, fine liner, of zelfs met olieverf, ieder zijn eigen keus.
Hoofdzaak is dat we met elkaar, mannen en vrouwen, gezellig en op vriendschappelijke manier creatief bezig zijn, en trachten naar eigen stijl en smaak iets te creëren en dat doen we dan vanaf half oktober tot half mei. Maar helaas heeft alles zijn keerzijde. Dit jaar hebben wij afscheid moet nemen van twee prominente leden t.w. Karel Bettink en onze 92 jarige nestor Jan Pijning.
Maar hoe is die schilderclub eigenlijk ontstaan?
Een aantal jaren geleden waren er een paar hobbyisten, die op de zolderetage van Sjaak Zendveld zijn moeder op het Nassuaplein, bij elkaar kwamen om wat te schilderen. En die er met volle enthousiasme soms ook erop uit gingen om in het open veld te werken.
Op zoek naar een nieuwe plek
Moeder Zendveld moest helaas na verloop van tijd haar huis opgeven ivm leeftijd, dus moest er verkast worden, maar de vraag was waarheen? Sjaak wist een prima oplossing. Hij had goede relatie met de podoloog in de Cornelis Pronklaan en zodoende konden wij daar op de zolder terecht. Een prima ruimte met veel goed licht. Maar…. na verloop van tijd, werd deze ruimte verhuurd en daar stonden wij weer met de vraag, waarheen? Die good old Sjaak wist misschien wel een oplossing. Mogelijk kon de kantine van de tuinvereniging de Kromme Sloot een oplossing zijn? Maar dat moest wel eerst met het bestuur besproken worden.
De groene locatie krijgt groen licht
Gelukkig, er kwam groen licht. En zodoende is de schilderclub in de kantine van de DKS terecht gekomen, en er moet gezegd worden met zeer veel genoegen. Nu met de start van het nieuwe seizoen 2019/2020, kunnen wij onze hobby voortzetten in een mooie opgeknapte ruimte met meer licht, dezelfde houtkachel en een vernieuwde constructie, waar heel veel werk van gemaakt is en dat allemaal door vrijwilligers. Hiervoor een groot applaus en diepe waardering van ons allen…
Overzicht kunstwerken